ROCK WERCHTER 2002: DE BACKSTAGE-TAPES

HUMO (B) Gert van Nieuwenhove, 9 juli 2002

Thé Lau op Werchter (2002)Thé Lau speelde in Werchter op z'n Arno's: het begon rustig, en de knallers en de meezingers zaten keurig achteraan.

Thé Lau: "Ik heb me altijd afgevraagd waarom ik me hier meer thuis voel dan in mijn eigen land. We hadden net voor Humo een handtekeningensessie, en ik pik er meteen de Nederlanders uit. Ik heb me één keer vergist. Hoe dat komt? Nederlandse gezichten zijn brutaler. Als je in Nederland iets wil bereiken moet je je ellebogen meer gebruiken, en een grote bek opzetten. En niemand laat je daar uitpraten. Het is die hang naar het snelle, terwijl ik heel langzaam denk. In mijn kennissenkring word ik daarom zelfs voor dom versleten, en dat vind ik niet erg. Na de dood van Pim Fortuyn zag je het ook: het lijk was nog niet koud, of iedereen wist op de televisie al precies hoe het in mekaar zat."

De teksten van je CD 'De God Van Nederland' waren af voor Fortuyn stierf, maar hij zindert er wel doorheen.
"De manier waarop ik teksten schrijf, is: zo snel mogelijk proberen in de tunnel van de associatie te komen. Dan plopperen er ballen uit de hoek die een soort voorgevoel vertegenwoordigen."

Een hoop rappers zeggen dan: we zijn profeten.
"Ja, maar rappers zeggen wel meer. Rappers zeggen zoveel dat ik me soms afvraag hoe ze hun hele optreden lang die teksten kunnen onthouden. Ik heb nu een rap-achtige song geschreven, 'Waar Mensen Wonen', en ik heb vaak aan Eminem moeten denken. Bij mij duurt die song vijf minuten, en als ik één woord vergeet, stort het als een kaartenhuis in mekaar. Eminem moet op die manier twee uur vol rappen."

Ik ben gisteren weggelopen bij Rammstein.
"Ik ben hier in Werchter één keer weggelopen, van Bob Dylan."

De oude The Scene-songs en de nieuwe songs pasten perfect, vond ik.
"Het is één handschrift, hè."

Je leek me in het begin ook heel onzeker.
"Ja, als je voor dit soort concerten niet gespannen kunt zijn."

Bij welke zinnen voelde je vandaag het meest toen je ze zong?
"'Maar in de schemer sidderden de warme handen / in de schemer de verliefde jonge blik / in de schemer tast de tong op jonge tanden / in het schemerlicht'."
«


[Media]