THÉ LAU - 15-02-2001 - 'DE OOSTERPOORT', GRONINGEN
RILLINGEN BIJ SOBERE LIEDJES THÉ LAU

NIEUWSBLAD VAN HET NOORDEN Maaike Borst, 16 februari 2001

Thé Lau (2001)"We spelen hetzelfde liedje nog maar een keer. Hier hadden we natuurlijk niet op gerekend." Thé Lau straalt. Hij is net voor de tweede keer teruggeroepen door een publiek dat aan zijn lippen hangt. "In godsnaam, de romantiek", zingt hij nog maar een keer. Thé Lau zoekt naar rillingen. Vanavond heeft hij ze gevonden. De aankondiging was al veelbelovend: 'Thé Lau speelt de sterren van de hemel'. Dat was geen grootspraak. 'De Sterren Van De Hemel' is de titel van zijn eerste verhalenbundel. Ondanks die verwijzing zingt Thé Lau gewoon liedjes van zijn band The Scene, hij leest maar één stukje uit de bundel voor. Meer hoeft niet, want bij Thé Lau zijn de songteksten net als de verhalen. Klein, gevoelig en treffend.

Terwijl The Scene kort geleden het verzamelalbum 'Rauw, Hees, Teder' uitbracht, toert Thé Lau met zijn soloprogramma. Hij heeft gelijk. Met hits als 'Blauw' en 'Iedereen Is Van De Wereld' dreigde The Scene teveel een feestband te worden. En Thé Lau hoort niet te verdwijnen in een poel van teveel bier en geouwehoer. Nu luistert en zit het publiek doodstil. Zijn begeleiders, spelen bas, percussie, piano en keyboard. Geen elektrische gitaren, geen drumstel. Alles draait om Thé Lau, om zijn stem - rauw, hees en teder - om zijn rake teksten. En er is veel aandacht voor details. 'Slapen, Dromen, Zweten' wordt met een triangel op de achtergrond een echt slaapliedje. 'Het Werk Van God' heeft met een zwaar orgelgeluid de sfeer van een kerk gekregen. Huiveringwekkend mooi.

Subtiliteit doet de liedjes van Thé Lau meestal goed. Maar eerlijk is eerlijk, soms mist er iets. Dan moet het scheuren, kraken, piepen. Zonder dat is de uitbarsting van 'Wild En Luidruchtig' geen echte explosie meer en 'Iedereen Is Van De Wereld' overbodig. Daar mist The Scene. Echt bijzonder zijn de meer onbekende verhandelingen over het 'zwijgende zomeravondlicht', over de rivier waar iedereen naar kijkt, over de vrouw die loopt als een schaduw. Dan komt Thé Lau de verhalenverteller tevoorschijn, dan zingt hij echt de sterren van de hemel. En, in godsnaam, dan is er de romantiek. «


[Media]