ZONDAGSNIEUWS WEERT Juni 1997 
         WEERT - Korenmarkt. Zaterdag 31
        mei, half elf 's avonds. Het publiek wacht op het
        optreden van de Nederlandse rockband The Scene. Langzaam
        maar zeker wordt het steeds drukker op het pleintje. Dan
        is uiteindelijk het moment suprème aangebroken. Thé Lau
        en zijn kornuiten betreden het podium en weldra klinken
        de eerste noten. Vervolgens komen alle bekende nummers
        van de band aan de beurt: 'Blauw', 'Rij Rij Rij',
        'Zuster', 'Open' en natuurlijk ook 'Iedereen Is Van De
        Wereld'. Vooral tijdens dit laatste nummer is het dolle
        pret. Een groepje mensen uit het publiek springt op het
        podium en swingt gezellig mee tussen de muzikanten. Thé
        Lau keek wel even raar op, maar hij vond het achteraf
        toch wel leuk. "Zoiets gebeurt misschien één keer
        per jaar. Wat ik op dat moment dacht? Het podium is van
        iedereen", zegt hij na afloop van het optreden in de
        kleedkamer. 
        Thé is een oude rot in
        het vak. Hij draait inmiddels al ruim vijfentwintig jaar
        mee. In het begin van de jaren zeventig startte hij zijn
        muzikale carrière in groepen als Tortilla en Turquoise.
        Ook maakte hij deel uit van de Amsterdamse
        countryrockgroep Music Garden en Neerlands Hoop Express.
        In 1979 formeert hij The Scene. In het begin van The
        Scene wisselde de bezetting van de band regelmatig, maar
        het geluid bleef herkenbaar. Niet in de laatste plaats
        door het rauwe, hese stemgeluid van Thé. Echte hits
        bleven in eerste instantie uit. Pas in het begin van de
        negentiger jaren worden de hits 'Blauw' en 'Rigoreus'
        gescoord. Onder het genot van een welverdiend biertje
        zegt Thé: "Hits hebben is leuk, maar persoonlijk
        vind ik het niet zo belangrijk. Waar het om gaat is dat
        we oprechte muziek kunnen maken." Onder oprechte
        muziek verstaat hij muziek met toewijding. Muziek waarbij
        hij zijn hart hoort kloppen. "Muziek zoals
        bijvoorbeeld Iggy Pop die maakt", vervolgt hij. 
        NIET OP DE TOP 
        Navraag leert dat Iggy Pop toch niet zijn grote
        voorbeeld is. "Vroeger was ik nogal gecharmeerd van
        John Lennon en David Bowie. Maar echte voorbeelden heb ik
        op dit moment niet meer. Ik vind meerdere soorten muziek
        interessant. Niet alleen rock, maar bijvoorbeeld ook
        klassiek of jazz. Elke muziek vereist immers zijn eigen
        opleiding en techniek." Een muziekopleiding heeft Thé
        nooit gevolgd. Maar aan techniek heeft hij wel het een en
        ander in huis. "Alle leden van de band leren nog
        steeds bij. Als band zijn we nog niet op de top van ons
        kunnen. Gelukkig niet. Ik hoop ook dat we nooit op dat
        punt zullen komen. Handhaven van dat niveau is praktisch
        onmogelijk. Als je op je top bent, kan het daarna dus
        eigenlijk alleen nog maar bergafwaarts gaan." 
        BIZAR OPTREDEN 
        De band heeft het momenteel behoorlijk druk.
        Wekelijks zijn er meerdere optredens in Nederland en
        België, waar de band razend populair is. Ook wordt er
        gewerkt aan een nieuwe CD. Het is de bedoeling dat de
        band begin volgend jaar de studio induikt. Een paar
        optredens vergeet Thé zijn hele leven lang niet meer.
        "Het leukste optreden tot nu toe was op het festival
        Torhout/Werchter in het begin van de negentiger jaren. Ik
        had echt het gevoel dat ik daar een EuropaCupwedstrijd
        stond te spelen. Het meest bizarre optreden was op het
        New Music Seminar in New York. Het optreden daar was een
        ramp omdat de stroom uitviel." 
        LIMBURG 
        "We treden niet zo heel erg vaak op in
        Limburg. Af en toe treden we wel eens op in Maastricht.
        En we zijn ook al eens in Roermond geweest. In Weert
        hebben we ooit opgetreden in het Amfitheater. Maar
        eigenlijk ken ik Weert alleen maar van de borden langs de
        snelweg. Het is voor mij de poort naar Limburg, omdat
        Limburg hier begint", zegt Thé. Winkelcentra doen
        hem niet zo veel. "Ik hoorde vanmiddag pas dat we
        hier spelen omdat het winkelcentrum geopend is en we zijn
        er straks op weg naar het podium een stukje doorheen
        gelopen. Wat ik ervan vond? Ik heb zelf alle winkeltjes
        die ik nodig heb bij mij in de straat zitten. Ik ken wel
        een film met de Blues Brothers die met een auto door een
        winkelcentrum racen en een juwelier binnen rijden. Maar
        verder zeggen winkelcentra me vrij weinig." « 
         
        [Media] 
         |