BRABANTS DAGBLAD 1997

Thé Lau, de zanger van The Scene, zal de komende tijd met enige regelmaat opduiken in het theater. Hij wil zijn teksten eindelijk eens in een andere setting zingen. Akoestisch, met uitsluitend begeleiding van zijn eigen gitaar en de piano van Willem Ennes. Morgen geeft dit gelegenheidsduo een concert in Theater Bis in Den Bosch. Niet dat The Scene verleden tijd is, zeker niet. Binnenkort verschijnt zelfs een Duitstalige CD, mogelijk gevolgd door een tournee, en eind dit jaar de zoveelste Nederlandstalige schijf. Al snel blijkt dat het de filosofisch ingestelde Thé Lau toch een beetje steekt dat zijn teksten over de macht en onmacht van de liefde, over antidiscriminatie, alcohol en tranen, tijdens de rockoptredens nooit echt uit de verf komen.

MINDER
"In de teksten hebben we met The Scene ook zwaardere onderwerpen aangepakt. Maar tijdens bandoptredens loopt dat niet lekker. Er zijn maar vier of vijf zalen in Nederland, waar je als band ook het zwaardere werk kunt brengen. Op alle andere plekken is het partytime. De mensen willen zich vermaken. En ik wilde dat de toeschouwers alles ook eens een keer woord voor woord zouden kunnen verstaan", vertelt Thé Lau in een Amsterdams buurtcafé vanachter een pilsje. Het theater leek de oplossing te bieden. Met zijn Bergense oud-dorpsgenoot en pianist Willem Ennes besloot Thé Lau enkele avonden op te treden in het lieflijke, kleine Veem Theater in Amsterdam Noord. 'Lau Late Night' ging het programma heten. Het werden drie uitvoeringen voor een goed gevulde zaal en een ademloos luisterend publiek. "Het liep zo lekker dat ze ons daar nog vijf avonden wilden boeken. Maar toen kwamen de professionele boekers. Die vonden dit geschikt voor het theatercircuit", verzucht hij.

Een schielijk georganiseerd concert in Theater Bis in Den Bosch trok daar zo'n twee maanden geleden niet meer dan veertig bezoekers. Qua aantal volgens Lau een kleine tegenvaller. De vier middernachtconcerten in de Amsterdamse Kleine Komedie trokken ook minder mensen dan hij had gehoopt. "Maar dat was ook te laat op de avond. Je krijgt de mensen niet zo gauw op de been voor een theaterconcert van 'n uur dat om middernacht begint. Dat moet eerder op de avond." Dat lijkt één van de lessen die de zanger van The Scene geleerd heeft. De andere is dat Thé Lau in het theater gewoon geen bekende naam is, en dus opnieuw een publiek zal moeten opbouwen. Net als Robert Jan Stips, jarenlang het gezicht van The Nits, die nu, tijdens een theatertournee onder zijn eigen naam moet ondervinden dat het theaterpubliek wel The Nits kent maar dat Stips als eenling met nul moet beginnen. Lau: "In het theater ben ik gewoon niemand. Bij de meeste theaterdirecteuren gaat pas een belletje rinkelen als erbij gezegd wordt dat The Scene de band is van het liedje 'Blauw'. Dit is gewoon een heel nieuw circuit waarin we helemaal opnieuw moeten beginnen."

ROMANTIEK
Lau heeft door de jaren heen bewezen pakkende teksten te kunnen schrijven. Met als meest bekende voorbeelden wel 'Blauw', 'Rigoreus' en 'Iedereen Is Van De Wereld', inmiddels het lijflied van de antiracismebeweging in Nederland. Veelal rockchansons met een boodschap. Vertalingen ervan liepen tot nu toe uit op fiasco's. En dat terwijl The Scene best graag buiten het Nederlands taalgebied wil optreden. Het idee van een echte tournee met The Scene vindt Thé Lau best aantrekkelijk. "Dat is toch de romantiek van een rockband. Drie weken lang alleen maar het interieur van de bus en hotelkamers zien. Nu komen we niet verder dan Oostende. Dus zijn we braaf elke avond thuis. Waarom zouden we een hotel pakken?" Met wat geluk zou dat kunnen gebeuren. De eerste Duitstalige CD van The Scene wordt in maart uitgebracht. Een soort Best Of maar dan in het Duits. Thé Lau is meer dan tevreden over het resultaat. "Voor het eerst zijn we erin geslaagd het gevoel dat in een lied zit over te brengen in een andere taal. En dat is een lekker gevoel."

De Lau Late Night-concerten zijn voor de zanger van The Scene een uitlaatklep om zijn eigen teksten eens voor een echt luisterend publiek te brengen. "Zodat iedereen alles woord voor woord kan verstaan. Dit is voor mij een manier om de remmen los te gooien en te voorkomen dat allerlei kleine irritaties zich keren tegen andere mensen in de groep. Eigenlijk ben ik gewoon te individualistisch om in een groep mee te draaien." «

[Media]